Iets doen waar je van houd is het grootste geluk. Het concept gaat terug naar het kerstontbijt van mijn oma. Een tafel vol met lekkere broodjes, beleg, sapjes. Warme worstenbroodjes werden vanuit het rooster uitgedeeld, koffie werd bijgevuld, er werd gesproken en gelachen. Zo een ontbijt kon uren duren en iedereen wilde alles proeven. Je kon niet kiezen tussen tonijnsalade en rosbief, dus sneed je je boterham door de helft om ze allebei te proeven. Ik pakte altijd komijnkaas, want dat hadden we thuis nooit. Tot op de dag van vandaag haal ik met kerst een pak komijnkaas, als warme herinnering aan het ontbijt.
Samen eten is eigenlijk een soort beleving, wat overgaat in een herinnering die een traditie schept.
Ik wil nog altijd niet kiezen, maar van alles proberen. Ik wil een bord vol lekkers, met van alles wat. Ik wil veel kleine lekkernijen, zodat ik tussendoor veel kan vertellen en lang kan tafelen. Dat is wat we doen bij Brunchbar.
Liefs, Maria
.png)
